Перевод: с польского на русский

с русского на польский

ku czci

  • 1 człowiek bez czci i wiary

    бессо́вестный (бесче́стный, по́длый) челове́к

    Słownik polsko-rosyjski > człowiek bez czci i wiary

  • 2 ku czci

    Słownik polsko-rosyjski > ku czci

  • 3 odsądzać kogoś od czci i wiary

    клейми́ть, облива́ть гря́зью (помо́ями) кого́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > odsądzać kogoś od czci i wiary

  • 4 cześć

    сущ.
    • благоговение
    • великолепие
    • глория
    • доля
    • достоинство
    • культ
    • область
    • отдел
    • отделение
    • почесть
    • почет
    • почёт
    • преклонение
    • привет
    • раздел
    • роль
    • слава
    • сторона
    • часть
    • честь
    * * *
    1) (pożegnanie) пока
    2) (przywitanie) привет
    3) (honor) честь, достоинство, почёт, почитание, слава, уважение
    * * *
    ♀, Р. czci 1. почёт ♂, уважение ň; почитание ň;
    otaczać czcią окружать уважением, почётом; oddać \cześć czyjejś pamięci почтить чью-л. память; 2. честь, достоинство ň; uwłaczać czyjejś czci оскорблять кого-л., оскорблять чьё-л. достоинство; odsądzić kogoś od czci i wiary облить грязью чьё-л. доброе имя;

    ● na \cześć, ku czci в честь;

    części a) (powitanie) привет!;
    б) (pożegnanie) пока!
    +

    1. szacunek, poważanie;

    uwielbienie 2. honor, godność
    * * *
    ж, P czci
    1) почёт m, уваже́ние n; почита́ние n

    otaczać czcią — окружа́ть уваже́нием, почётом

    oddać cześć czyjejś pamięci — почти́ть чью́-л. па́мять

    2) честь, досто́инство n

    uwłaczać czyjejś czci — оскорбля́ть кого́-л., оскорбля́ть чьё-л. досто́инство

    odsądzić kogoś od czci i wiary — обли́ть гря́зью чьё-л. до́брое и́мя

    - ku czci
    - cześć!
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > cześć

  • 5 część

    сущ.
    • благоговение
    • великолепие
    • глория
    • доля
    • достоинство
    • культ
    • область
    • отдел
    • отделение
    • почесть
    • почет
    • почёт
    • преклонение
    • привет
    • раздел
    • роль
    • слава
    • сторона
    • часть
    • честь
    * * *
    1) (pożegnanie) пока
    2) (przywitanie) привет
    3) (honor) честь, достоинство, почёт, почитание, слава, уважение
    * * *
    ♀, Р. czci 1. почёт ♂, уважение ň; почитание ň;
    otaczać czcią окружать уважением, почётом; oddać \cześć czyjejś pamięci почтить чью-л. память; 2. честь, достоинство ň; uwłaczać czyjejś czci оскорблять кого-л., оскорблять чьё-л. достоинство; odsądzić kogoś od czci i wiary облить грязью чьё-л. доброе имя;

    ● na \cześć, ku czci в честь;

    części a) (powitanie) привет!;
    б) (pożegnanie) пока!
    +

    1. szacunek, poważanie;

    uwielbienie 2. honor, godność
    * * *
    ж

    większa część — бо́льшая часть

    podzielić na dwie części — раздели́ть на две ча́сти

    część ludzi — не́которые лю́ди, часть люде́й

    2) дета́ль, часть

    części maszyn — дета́ли маши́н

    części zapasowe (zamienne) — запасны́е ча́сти

    - w części

    Słownik polsko-rosyjski > część

  • 6 akademia

    сущ.
    • академия
    * * *
    ♀ 1. академия;

    \akademia nauk академия наук; \akademia medyczna медицинский институт, медицинская академия; \akademia sztuk pięknych академия художеств;

    2. торжественное заседание;
    \akademia ku czci... торжественное заседание в честь...
    * * *
    ж
    1) акаде́мия

    akademia nauk — акаде́мия нау́к

    akademia medyczna — медици́нский институ́т, медици́нская акаде́мия

    akademia sztuk pięknych — акаде́мия худо́жеств

    2) торже́ственное заседа́ние

    akademia ku czci… — торже́ственное заседа́ние в честь…

    Słownik polsko-rosyjski > akademia

  • 7 człowiek

    сущ.
    • мужик
    • мужчина
    • парень
    • человек
    * * *
    ♂, мн. И. ludzie человек (lm. люди);

    szary (zwykły) \człowiek простой человек; \człowiek pierwotny первобытный человек; \człowiek interesu предприниматель, бизнесмен; \człowiek bez czci i wiary бесчестный человек; wyjść (wykierować się) na \człowiekа выйти в люди, стать человеком;

    ani się \człowiek obejrzy... не успеешь оглянуться...
    * * *
    м, мн И ludzie
    челове́к (lm лю́ди)

    szary (zwykły) człowiek — просто́й челове́к

    człowiek pierwotny — первобы́тный челове́к

    człowiek interesu — предпринима́тель, бизнесме́н

    człowiek bez czci i wiary — бесче́стный челове́к

    wyjść (wykierować się) na człowieka — вы́йти в лю́ди, стать челове́ком

    ani się człowiek obejrzy... — не успе́ешь огляну́ться...

    Słownik polsko-rosyjski > człowiek

  • 8 ku

    предл.
    • в
    • для
    • к
    • ко
    • на
    • по
    * * *
    предлог. с Д 1. к, ко;
    ku morzu к морю; mieć się ku końcowi приближаться к концу, кончаться; ku obopólnemu zadowoleniu ко взаимному удовольствию; 2. для, ради; ku przestrodze для предостережения; ku czci в честь; ku chwale Ojczyzny во славу Родины; ● mieć się ku sobie чувствовать взаимную симпатию (взаимное расположение), нравиться друг другу
    * * *
    1) к, ко

    ku morzu — к мо́рю

    mieć się ku końcowi — приближа́ться к концу́, конча́ться

    ku obopólnemu zadowoleniu — ко взаи́мному удово́льствию

    2) для, ра́ди

    ku przestrodze — для предостереже́ния

    ku chwale Ojczyzny — во сла́ву Ро́дины

    Słownik polsko-rosyjski > ku

  • 9 wiara

    сущ.
    • вера
    • верность
    • вероисповедание
    • доверие
    • кредит
    • лояльность
    • мнение
    • обещание
    • религия
    • слово
    • трест
    • убеждение
    * * *
    wiar|a
    ♀, ДП wierze 1. вера;
    2. собир. разг. ребята lm. (чаще о военных);

    marynarska \wiara матросы;

    3. книжн. верность;

    dochować \wiaray остаться верным; не изменить; ● (rzecz) nie do \wiaraу невероятно; невероятное дело; поверить трудно;

    w dobrej wierze с добрыми намерениями;
    dać \wiaraę komuś, czemuś поверить кому-л., чему-л.;

    człowiek bez czci i \wiaraу бессовестный (бесчестный, подлый) человек

    * * *
    ж, ДП wierze
    1) ве́ра
    2) собир., разг. ребя́та lm ( чаще о военных)

    marynarska wiara — матро́сы

    3) книжн. ве́рность

    dochować wiary — оста́ться ве́рным; не измени́ть

    - rzecz nie do wiary
    - nie do wiary
    - w dobrej wierze
    - dać wiarę komuś, czemuś
    - człowiek bez czci i wiary

    Słownik polsko-rosyjski > wiara

  • 10 odsądzać

    глаг.
    • отдалять
    * * *
    odsadza|ć
    \odsadzaćny несов. отдалять; отстранять; ср. odsądzić
    +

    odsuwać, odstawiać

    * * *
    odsądzany несов. kogo od czego
    отка́зывать кому в чём, не признава́ть за кем чего

    odsądzać od talentu kogoś — отка́зывать в тала́нте кому́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > odsądzać

См. также в других словарях:

  • ku czci — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} w celu uczczenia kogoś, czegoś, okazania uwielbienia, głębokiego szacunku itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obchody ku czci pomordowanych. Wygłosić mowę ku czci dostojnego jubilata. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bez czci i wiary — {{stl 8}}{ktoś} {{/stl 8}}bez czci i wiary {{/stl 13}}{{stl 7}} człowiek pozbawiony zasad moralnych; ktoś kierujący się w życiu niskimi pobudkami, bezwartościowy, bez honoru {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cześć — ż V, DCMs. czci, blm 1. «szacunek, poważanie, poszanowanie, uznanie; kult, uwielbienie» Postawa pełna czci. Mieć kogoś, coś w wielkiej czci. Otaczać kogoś, coś czcią. Ucałować coś ze czcią. Żywić dla kogoś cześć. ◊ Cześć komuś, czemuś «skrót… …   Słownik języka polskiego

  • cześć — 1. Ktoś bez czci i wiary; ktoś wyzuty z czci i wiary «ktoś bez honoru, ktoś pozbawiony zasad moralnych»: (...) rewolucje miały takich karierowiczów bez skrupułów, bez czci i wiary (...). PrzWsp 4/1927. 2. Odsądzać kogoś od czci i wiary «oceniać… …   Słownik frazeologiczny

  • cześć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. czci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głęboki szacunek, poważanie, uszanowanie (dla kogoś, czegoś); także okazywanie tego uczucia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dla kogoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wiara — 1. Człowiek (ludzie) małej wiary «o kimś wierzącym w sposób powierzchowny»: Nie wyrzekajcie się Boga, ludzie małej wiary, nie czcijcie fałszywych proroków i bałwanów, bo On odwróci się od was. P. Huelle, Weiser. 2. Dać czemuś wiarę «uwierzyć w… …   Słownik frazeologiczny

  • Хыбиньский А. Э. —         (Chybinski) Адольф Эустахий (29 IV 1880, Краков 31 X 1952, Познань) польский музыковед. В 1890 брал уроки у Я. Островского (скрипка), А. Шибальского (фп.), А. Щербиньского (муз. теоретич. предметы), в 1891 98 у Я. Дроздовского (фп.), с… …   Музыкальная энциклопедия

  • Bronislaw Geremek — Bronisław Geremek (2006) Bronisław Geremek (ursprünglich Benjamin Lewertow; * 6. März 1932 in Warschau; † 13. Juli 2008 in Lubień bei Nowy Tomyśl) war ein polnischer Historiker und liberaler Politiker. Von 1997 bis 2000 bekleidete er das Amt des… …   Deutsch Wikipedia

  • Geremek — Bronisław Geremek (2006) Bronisław Geremek (ursprünglich Benjamin Lewertow; * 6. März 1932 in Warschau; † 13. Juli 2008 in Lubień bei Nowy Tomyśl) war ein polnischer Historiker und liberaler Politiker. Von 1997 bis 2000 bekleidete er das Amt des… …   Deutsch Wikipedia

  • adoracja — ż I, DCMs. adoracjacji; lm D. adoracjacji (adoracjacyj) 1. książk. «uwielbienie, podziw, zachwyt, przejawy czci» Godny adoracji. Być przedmiotem adoracji. ◊ iron. Towarzystwo wzajemnej adoracji «grono osób wzajemnie się chwalących, popierających» …   Słownik języka polskiego

  • epitafium — n VI; lm M. epitafiumfia, D. epitafiumfiów 1. szt. «ozdobna tablica z kamienia, metalu lub drewna ku czci zmarłego z poświęconym mu napisem, umieszczona zwykle na ścianach lub filarach kościoła, często wmurowana; napis nagrobkowy» Ufundować… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»